Voor veel van mijn collega's is het delen van ideeën een epische productie. 5000 woorden, wekenlange voorbereiding, goedkeuring van collega's, goedkeuring van de baas, pagina's vol referenties, enzovoort. Ideeën delen, zo is ons geleerd, is een epische productie. We zijn opgevoed met het idee dat ideeën pas gedeeld worden als ze af zijn. We denken dat waarde pas ontstaat als het eindproduct af is.

Maar zo verandert de netwerkcommunicatie de zaken. Denken is vaak openbaar voordat het af is. En zijn ideeën ooit echt af? Er is de angst om onze ideeën kwijt te raken. Concepten die hier gevonden zijn, hebben hun weg gevonden naar een aantal eindproducten zonder dat ik het ooit genoemd heb. En dat is prima. Als ik me daar zorgen over had gemaakt, had ik het nooit met je gedeeld. Voor mij weegt het voordeel van collectieve input op tegen het risico.